Η στηθάγχη εμφανίζεται όταν η καρδιά απαιτεί περισσότερο αίμα πλούσιο σε οξυγόνο από αυτό που μπορούν να της παρέχουν οι αρτηρίες. Συνήθως η στηθάγχη εμφανίζεται μετά από άσκηση, στιγμές μεγάλου άγχους ή μετά από ένα πλούσιο γεύμα.

Τα συμπτώματα της στηθάγχης ποικίλλουν και μπορούν να περιγραφούν ως πόνος, ανησυχία, πίεση, σφίξιμο, κάψιμο ή δυσχέρεια στην αναπνοή. Μερικοί ασθενείς ίσως να μην παρουσιάζουν κάποια από τα συμπτώματα αυτά. Οι περιοχές όπου σημειώνονται τα συμπτώματα είναι το στήθος, ο λαιμός, η κάτω γνάθος, οι ώμοι, τα μπράτσα ή η πλάτη. Ο πόνος ή η ανησυχία έχει διαβαθμίσεις και μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανεκτός, μέτριος ή ισχυρός. Η ένταση ή η συχνότητα του πόνου δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα και τη σοβαρότητα ή την έκταση της στεφανιαίας νόσου. Χαρακτηριστικά το στηθαγχικό άλγος είναι αγωνιώδες.

Η στηθάγχη συχνά αντιμετωπίζεται με ξεκούραση ή με φαρμακευτική αγωγή. Όμως, μόνο η φαρμακευτική αγωγή δεν προκαλεί πάντα υποστροφή των στενώσεων και σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορεί να απαλείψει και τον πόνο.

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου παρουσιάζεται όταν υπάρχει πλήρης απόφραξη της αρτηρίας και μόνιμη βλάβη του καρδιακού μυός επομένως η καρδιά αποστερείται από το απαραίτητο για τη λειτουργία της αίμα. Η έκταση του εμφράγματος, δηλαδή ο βαθμός της βλάβης εξαρτάται από το ποια αρτηρία έχει παρουσιάσει απόφραξη. Η απόφραξη μπορεί να αφορά ένα τμήμα του καρδιακού μυός ή συνδυασμό τμημάτων, γεγονός που εξαρτάται από των αριθμό των αρτηριών που παρουσιάζουν απόφραξη.